Liefst 400.000 woningen in Vlaanderen kampen met ernstige, structurele gebreken. Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA) lanceert daarom een campagne over de kwaliteitsnormen waar woningen in Vlaanderen aan moeten voldoen. Die liggen vast in regelgeving, maar blijkbaar zijn nogal wat mensen niet op de hoogte van die normen, die in sommige gevallen nochtans vanzelfsprekend ogen. Op de website van Wonen Vlaanderen kan iedereen nu de eisen vinden waaraan een woning moet voldoen.
De woningkwaliteitsnormen en basisbeginselen liggen vast in de Vlaamse Wooncode en het Woningskwaliteitsbesluit. Ze moeten garanderen dat iedereen in een veilige en gezonde woning kan wonen met een minimum aan comfort. Minister Diependaele merkt op dat het vooral over essentiële zaken gaat, zoals stabiliteit, brandveiligheid, de veiligheid van de technische installaties en voldoende verluchting en verlichting. “Dat lijken elementaire zaken, maar toch ontsnappen ze regelmatig aan de nodige aandacht.” Dat blijkt uit plaatsbezoeken of controles van ambtenaren van Wonen-Vlaanderen en lokale ambtenaren. “Daarbij vernemen ze dan dat de mensen, of het nu huurders of verhuurders of eigenaars zijn, eigenlijk niet of niet voldoende vertrouwd zijn met de minimale woningkwaliteitseisen en mogelijke daaruit voortvloeiende problemen.”
Daarom wordt overgeschakeld op een nieuw systeem, waarbij de gebreken worden onderverdeeld in drie categorieën:
- Een gebrek ‘categorie I’ wordt gezien als een klein gebrek, dat geen verklaring tot ongeschiktheid of onbewoonbaarheid of strafrechtelijke vervolging verantwoordt. Het betreft hoofdzakelijk de huidige 1- en 3-punters. Let wel, de cumulatie van 7 of meer gebreken van categorie I geeft toch aanleiding tot een ongeschiktheid. Het is dus niet omdat het gaat om kleinere gebreken dat men tolereert dat er erg veel van deze aanwezig zijn in een (huur)woning.
- Een gebrek ‘categorie II’ is een ernstig gebrek, dat echter geen direct gevaar impliceert voor de veiligheid of de gezondheid van de bewoner (ontploffingsgevaar, elektrocutie, CO-vergiftiging, …). Één dergelijk gebrek zal aanleiding geven tot een verklaring tot ongeschiktheid.
- Een gebrek ‘categorie III’ is een ernstig gebrek, dat resulteert in een direct gevaar of in mensonwaardige toestanden voor de bewoner. In dit geval zal de onbewoonbaarheid uitgesproken worden.
Sensibiliseren
Een grootschalige sensibiliseringscampagne moet daar verandering in brengen. Op de website van Wonen Vlaanderen kan men de eisen terugvinden waaraan de woning moet voldoen: ze moet stabiel en brandveilig zijn, er moet voldoende verluchting zijn, er moet een rookmelder aanwezig zijn, er mag geen opstijgend vocht in de muren zitten. “Toch ontsnappen die dingen vaak aan de aandacht”, zegt Diependaele. Als een ambtenaar van Wonen Vlaanderen of van de gemeente gebreken vaststelt, kan hij de woning ongeschikt of onbewoonbaar laten verklaren.
Lieven De Prins
Bestuurder C.I.B Oost-Vlaanderen .